میوه‌های خشک شامل برگه زردآلو، کشمش، خرما، آلو، انجیر و کرن‌بری خشک سرشار از مواد مغذی هستند. دلیل آن هم این است که مواد مغذی و فیبر میوه‌ها، زمانی که آب آن‌ها چیده می‌شود، غلظت بیشتری پیدا می‌کنند. برای مقایسه، نصف فنجان برگه زردآلو، ۴.۷ گرم فیبر دارد اما همین مقدار خردشده زردآلو تازه، حاوی ۱.۶ گرم فیبر است. میوه خشک شده، همچنین منبع غنی‌تری از آنتی‌اکسیدان و فولاتویتامین B است.

یک مطالعه وسیع در این باره که بر روی ۱۳ هزار نفر انجام شد، نشان می‌دهد که افرادی که میوه خشک مصرف می‌کنند، در مقایسه با افرادی که میوه خشک نمی‌خورند، دریافت مواد مغذی بهتری دارند و وزنشان کمتر است. البته به یاد داشته باشید که قند طبیعی موجود در میوه‌های خشک فشرده‌تر هستند و می‌توانند برای ورزشکاران که سریعا به مواد سوختی احتیاج دارند مفید باشند. این موضوع برای افرادی که میزان قند، کربوهیدرات و کالری دریافتی‌شان را به دقت کنترل می‌کنند، مسئله مهمی است. برای مثال یک فنجان دانه انگور تازه، ۲۳ گرم قند و ۱۰۴ کیلو کالری انرژی دارد اما یک فنجان کشمش، ۱۱۶ گرم قند و ۵۲۰ کیلو کالری انرژی دارد یعنی حدود ۵ برابر بیشتر.

براساس راهنمای تغذیه آمریکا، که افراد را به مصرف ۱ و نیم تا ۲ فنجان میوه در روز تشویق می‌کند، نصف فنجان میوه خشک برابر با یک فنجان میوه تازه است.

برای افراد مبتلا به دیابت که بادقت میزان مصرف کربوهیدارت را در طول روز دنبال می‌کنند، قوانین به شکل دیگری است. متخصصان تغذیه به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌کنند که هر ۲ قاشق غذاخوری میوه خشک را به ازای یک وعده مصرف کربوهیدرات یعنی ۱۵ گرم در نظر بگیرند. برای مثال، ۲ قاشق غذاخوری کشمش برابر با ۱۵ گرم کربوهیدرات است در حالیکه برای دریافت همین مقدار کربوهیدرات از میوه تازه، شما می‌توانید نصف فنجان انگور قرمز بخورید.

درکل، میوه خشک می‌تواند یک ماده مغذی، خوشایند و قابل حمل باشد به ویژه اگر با مغزهای خوراکی مخلوط شده باشد. اما اگر میزان قند، کربوهیدرات و کالری دریافتی برایتان مهم است، سعی کنید تعداد دفعات مصرف میوه خشکتان را در روز محاسبه کنید. به‌علاوه سعی کنید از مصرف میوه خشک‌های آغشته به شکر پرهیز کنید.

نصف فنجان میوه خشک = یک فنجان میوه تازه